Carol Hunt

~ Carol Hunt
~ 28, Melez
~ İngiltere/Londra, 8 Nisan


~ Maziye Derin Bir Bakış ~

Kasedi oynatıcıya takarsın. Uzun reklam ardındna film başlar, film seri bir şekilde biter. Ne var ki herkes için böyle olmaz... Uyku hormonlarınızla çiftetelli oynayan bir filmde ne kadar sabırlı kalabilirsiniz? Fakat sakın böyle bir girişe aldanmayın. Bay Carol'un filmi katiyen sokak çalgıcılarının çaldığı yandan kolu olan çevirmeli(?!) müzik kutusu eşliğinde sessiz sessiz birbirine çembe takan adamların rollerinden oluşmadı. Oluşacağını da sanmıyorum. Ne var ki böylesi sağa bakarken soldan bir şeyler karıştıran adam sırf farklılık olsun diye arkadan çevirmeli(?!) müzik kutusuyla solo çekebilir... Hadi ama, bu filmi beğenmediyseniz neden koltuklarınızda oturuyorsunuz ki? Kendini yansıtırken dahi çelişkiye düşmenin verdiği zevk her bir müzik kutusu notasında kalbinizden zangırdayacağına eminim!

Öncelikle ana rahminden her olaydan bihaber çıkış sahnesine geri saralım. Noel baba'nın modern versiyonu bir doktorun "hohoho"ları tüm odayı doldurur iken annesi rahatlamanın gelişiyle hızlı soluklar alıyordu. Noel Ebemiz gülüşü kadar noel-babaya benzemiyordu. Zira yeni doğmuş bir bebeğe zalimce kepçe gibi ellerini indirmişti. Karpuzundan hayrını gören Carol hayatının ilk gözyaşını böylesi bir tuhaflıkla akıtmıştı.

Irkı kadar havalı ve gençliğinde az gönül yakmamamış baba Hunt, gönlünü bir liana kaptırmış ve gayet mazoşistçe Mevlanaya bürünerek "gel gel, ne kadar acıtırsan yine gel" psikolojisiyle siyahşın dealota Bay Hunt, sarışın Lian Bayan McMullan'la yüzükleri parmaklara takarak evlilik denen bilinçli nezarethaneye koplaya zıplıya girmişti. Siyahşın Bay Hunt ailesine karşı gelmiş olsa da ailesi hep iyiliğini istemişti. Sarışın Bayanımız ise zaten melekler kadar iyi yürekliydi. Ne kadar ailenin kişiliği her daim çocuklarla eş olmasa dahi sarışın meleğimizin ailesi de melek gibiydi... Böylelikle düğünü hiçkimse "siz kardeşsiniz" diye basmadı... Bu sebeple ne oldu? Tencere kapağına, kapak tenceresine kavuştu. Ortaya çıkan çorba da Carol oldu.

y kromozomuyla bulaşan dealota hastası baba ile sağlıklı annenin birleşiminden hayra alamet mutasyonlu bir çocuk doğması bilim(?!) tarafından kesinlik kazandığına göre bu bilimin(!) başka bir kanıtıydı Carol. Hunt ailesi çocuğum diyip her şeye rağmen koyunlarına alıp sıkı sıkı sarıldılar.
...
...
Bir dakika, bu bir yeşilçam filmi değil ki? Ancak öyle bir edebiyattır ki bu yazar dahi Carol'un kolunun kırık ayağının ters olduğunu düşünebilir... İnanmayın! Carolun içi ters!

Fantastik bilimin koyduğu tezlere göre dealota ile lianın çiftleşmesi sonucunda iki ruhlu bir insan dünyaya gelir. Carol da böyle biriydi işte... Lian doğan ama kalbi dealota olan bu tuhaf çocuk hiçbir zaman diğerleriyle bir benzerlik taşımadı. O hep ikilemdi. O hep çelişkiydi. O hep zıt kutuplardı... Doğumundan gelen bu doğayı neden inkar edeydi ki? Sinirini de bozmuyordu doğrusu.
O özeldi...
Özel olmasının tek sebebi melez olması değildi elbet. Onun üstün zekası ve kolay düşünebilme kabiliyeti kolay öğrenme yeteneğiyle birleşiyor hemen dikkat çekiyordu. başarıları dizilirken asla kendisine zarar verecek bir işe bulaşmıyordu. Büyümüşte küçülmüştü adeta daha bacaksız iken...

Peki ya büyüyünce? Başarıları kesilmedi. Hırsları daha güçlendirdi onu... Genç bir bilgeydi. Öyle ki avcı okulunda genç çaylaklarla paylaşimaya başlamıştı bildiklerini... İllüzyon dersinde çığır açan anlatışlarıyla eğlenceli esprilerini derse katarak ani hareketlerini hiç kaybetmeden teknikleri sunuyordu. Mutluydu... Onun gibi mini mini Caroller yetiştirmekten mutluydu...

~ En Derine İnmiş Köklerden En Küçük Çiçeklere Kadar Aile Ağacı ~

Bir dealota bir dealotayı severse canilik olur. Bir lian bir lianı severse mutluluk olur. Bir minoveil bir minoveili severse samanlık seyran olur. Bir dealota ile bir lian birbirini severse ne olur? Aşk olur... Tanrım, burada pekala bir aşk efsanesi yazmıyoruz! Öyleyse doğum raporlarına bir göz atalım. Az önce söylendiği gibi İngiliz bir dealotanın babası olması ilk olarak onu diğer dealotalar arasında garip bakışlara maruz etse de onun gibi akıllı altın sarısı saçlara sahip annesi hemen zekice kalitesini ortaya koymuş, tuhaf ama ilgi çekici bir aile olmuşlardır... Çünkü annesi tek bir kelimeyle "melez olmanın özelliğini" etrafındaki herkese kanıtlamış, Carol'u yüceltmiştir.

~ Sudaki Yansıma ~

Spoiler:

Sarımsı, rengini güneşin vuruşuna göre belirleyen dağınık ile düzenli arasında giden saçları asaletidir sanki onun... Kirli sakalları çekici ve yetişkin gösterir onu. Hele renkli gözlerinin tek bir bakışı vardır ki çözülemeyen matematik işlemleri gibidir. Her zaman dik bir duruşu vardır. yer yer kıvrımlı saçları gökyüzündeki bulutlar gibidir. Uzun boyu genç kızların dikkatini çekmek için başka bir etkendir tabii... Sakalıyla birleşimle bıyıkları, derin kokusu... Evet yine o müzik kutusu.

~ Ruhun Aynası ~

İşte, duyuyor musunuz? Sokak çalgıcılarının rengi yer yer çıkmaya başlamış çevirmeli(?!) müzik kutusunun notaları işitiliyor... Yavaştan girilmiş melodiye... Çünkü Carol gülümsemiyor. gayet sıradan bir ifadeye bakıyor size. İçinde olduğunu biliyor musunuz? hayır... Bilemezsiniz. Hiçbir zaman bilemediniz... Zira tam çözmeye başladığınızı düşündüğünüz zaman Carol bir başka kart katıyor desteye... Jokere uzanıyorsunuz ama seçtiğiniz kart joker değil ki. Evet yine yanıldınız. Carolun gülümsemesi o imaya alamet değil ki.

O yanında rahat hissedeceğiniz, çevreye tuhaf sıcaklık katan biri... Özellikle ağladığınız zamanlar yanınızda bulundurmalısınız. Gözyaşınızı silip sizi gülüsetecek bir mendildir Carol... Sağa gülümser ve kafasını sola çevirdiği an gülümsemesinin silindiği seçilir. Bir espri yapar ve herkes gülerken beton kesilir. Hiç olmayacak yerde aklınıza gelmeyecek hınzırlıklar yapar... Duygularını sezemezsiniz ki üzerinde oynayasınız...

Öyle cümleler kurar ki hayran kalırsınız. Zekasal gücü "kalem kılıçtan üstündür" lafının ispatıdır sanki. Gözüne ekstirdiği bir öğrenciyi iyi yapmak için çabalamaktan çekinmez. Korkusuzdur. Planlı yaşar ve titizdir. Egoist tiplerdenpek hoşlanmaz. En kolay durumda hemen onları düşürmeye çalışır. Ne kadar bazı konularda o da egoist davransa da...

~ İlişkiler ~



Lord Adney
Masalların o ak sakallı top dedesi kim derdi gerçek olurdu diye? Ben dedim. Ta dah oldu! Çocukluğumun o en hayran olduğum karakteri şimdi yine ismini duyduğum an dahi hayran duyacağım insanı olmuştu. Uzun beyaz sakalları, eğlenceli konuşmaları aradaki yaş farkını silip sıcak bir dostluğa sokuyordu bizi. Hatta arada Maxwellerin böyle "cici" bir yöneticisi var ise Maxwell olmak hiç de problem olmazdı bana...



Minami Maxwell
Parlak sarı saçları, yeşil gözleri... Etkileyici bir sevimliliği var bu öğrencimin. Evet etkileyici... Etkileyici bir inek o. Başarısını her yerde göstermeye çalışıyor. Derslerde hep en yüksek puanı alıyor ve başarısıyla dünyaya düşmüş bir yıldız gibi parlıyor. Bu huylarının hepsi çok hoşuma gidiyor. Takdir etmemin yanında ona takılmak da bir eğlence doğrusu... Gördüğüm an arkasından saçlarını dağıtıyor ve "Minimonimininenonnami" diye ismini söyleyememe rolü yapıyorum. Ayrıca onu gözlemlediğim zamanlarda da sürekli kitap okuduğunu görüyorum... Çalışkan ineğimiz o bizim. Asla tüy kondurtmam sana...



Jessica E. Wei Armistead
İsmini elime yazarak ezberlemeye çalıştığım, ezberleyene kadar da ter döktüğüm bu öğrencim ve balköpüğümsü saçlarına karşı hiçbir kötü düşüncem yok. Ki zaten benim öğrencilerimin her biri bir parça bendeki... Tıpkı diğerlerine takıldığım gibi ona da takılmak hoşuma gidiyor. Hele şaşırdığı zaman daha da açılan iri çekik gözleri öyle sevimli ki... Bu minoveillerin çoğunda kedimsi sevimlilik var sanırım... Ancak düşünmüyor da değilim. Bu balköpüğü kedi Armistead tarikatında nasıl kurallı bir şekilde yönetilip bir savaş makinesi haline getirilebilir ki?